Jestem partnerką i szefową praktyki prawa pracy w warszawskim biurze Bird & Bird. Specjalizuję się w dziedzinie prawa pracy, w szczególności w sporach sądowych, w tym w sprawach cywilnych i karnych dotyczących korupcji i tajemnic handlowych.
Reforma systemu emerytalnego wejdzie najprawdopodobniej w życie 1 stycznia 2019 r. Pracownicze Plany Kapitałowe staną się obowiązkowe, a możliwość rezygnacji z ich wprowadzenia będzie jeszcze bardziej ograniczona.
Mimo, że prace nad reformą systemu emerytalnego trwają od ponad roku, dopiero teraz rząd przyjął poprawiony projekt ustawy i przekazał go do sejmu do dalszych prac legislacyjnych. Projekt ustawy rozwiewa wątpliwości oraz spekulacje co do głównych założeń reformy, w tym działań gwarantujących pracodawcom wyłącznie spod jej skutków.
Zapoznanie się z założeniami najnowszego projektu reformy oraz dalsze monitorowanie jej procesu legislacyjnego jest rekomendowane, jako, że działania podejmowane przez pracodawców w tym względzie mogą okazać się nieskuteczne.
Podstawowe założenia najnowszego projektu reformy emerytalnej to:
Pracownicze Plany Kapitałowe (PPK) staną się nową obowiązkową formą oszczędzania na dodatkową emeryturę i zastąpią działające obecnie dobrowolne programy emertytalne, zarówno w formie Pracowniczych Programów Emerytalnych (PPE) oraz form hybrydowych (ubezpieczeń grupowych na życie, itp.).
Reforma zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2019 r., podczas, gdy 1 lipca 2019 r. pierwsze składki na PPK odprowadzą najwięksi pracodawcy (z poziomem zatrudnienia 250+), a następnie mniejsze zakłady pracy, tj. 1 stycznia 2020 r. zatrudniające 50+ pracowników, 1 lipca 2020 r. zatrudniające 20+ pracowników, a 1 stycznia 2021 r. pozostali.
Oprócz pracowników, również zleceniobiorcy będą objęci PPK. Każdy uczestnik PPK będzie uprawniony do rezygnacji z udziału w PPK, przy ponownym automatycznym zapisie co 4 lata.
Składki na PPK pokrywane będą przez pracodawców w wysokości 1.5% (obowiązkowe minimum) miesięcznego wynagrodzenia pracownika, z możliwością dobrowolnego podwyższenia do 4%, a składka opłacana przez pracownika będzie wahać się od 2% (obowiązkowe minimum) również do 4% dobrowolnie podwyższonych. Pracownicy z dochodami poniżej 2.700 zł brutto będą uprawnieni do obniżenia swojej składki do 0.5%.
Sankcje dla pracodawców za niedopełnienie obowiązków związanych z PPK, w tym grzywna w wysokości 1.5% funduszu wynagrodzeń pracodawcy za nakłanianie do rezygnacji z PPK.
Możliwości rezygnacji z PPK (opt-out)
Wyłącznie obowiązku tworzenia PPK jest możliwe tylko w dwóch przypadkach:
mikro-przedsiębiorców (zatrudniających poniżej 10 pracowników); oraz
pracodawców prowadzących PPE (zarejestrowane w KNF) na 1 stycznia 2019 r. o składce podstawowej co najmniej 3.5% i udziale 25% osób zatrudnionych w danej organizacji.
Pracodawcy nieprowadzący aktualnie PPE najprawdopodobniej zostaną objęci obowiązkiem utworzenia PPK z uwagi na terminy rejestracji PPE przez KNF. Utworzenie PPE po 1 stycznia 2019 r. będzie skutkować równoległym prowadzeniem PPE i PPK przez pracodawcę.
Pracodawcy prowadzący aktualnie PPE powinni się upewnić, że spełniają kryteria zwalniające z obowiązku tworzenia PPK i w razie potrzeby podjąć niezwłoczne działania.