Równe wynagrodzenie w spółkach grupy kapitałowej?
Autorzy
Dnia 3 czerwca 2021 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał orzeczenie w sprawie K i in. vs. Tesco Stores Ltd. (sprawa C-624/19), które koncentrowało się głównie na analizie konieczności równego wynagradzania mężczyzn świadczących pracę w centrach dystrybucyjnych oraz kobiet świadczących pracę w sklepach w przypadku, gdy ich praca jest taka sama lub takiej samej wartości.
Jednocześnie TSUE wskazał, że jeżeli warunki płacy pracowników różnej płci świadczących taką samą pracę lub pracę o takiej samej wartości można przypisać do “jednego źródła”, wówczas pracę i wynagrodzenie tych pracowników można porównać na podstawie art. 157 TFUE, który stanowi, że “Każde Państwo Członkowskie zapewnia stosowanie zasady równości wynagrodzeń dla pracowników płci męskiej i żeńskiej za taką samą pracę lub pracę takiej samej wartości”, nawet jeżeli świadczą pracę w różnych zakładach pracy stanowiących jedno źródło.
Orzeczenie to może zatem otworzyć dyskusję na temat różnic w warunkach płacy w organizacjach o szerokim zasięgu geograficznym, np. sklepach w różnych lokalizacjach oraz tego, w jakim zakresie regionalizacja warunków pracy jest dopuszczalna.
Lokalne sądy, ustawodawcy i pracodawcy będą musieli również rozważyć, czy orzeczenie przełoży się na konieczność dokonania zmian w stosowanych regulacjach lub praktykach. Najbardziej interesującą kwestią jest interpretacja pojęcia “jedno źródło”, w tym, czy różni pracodawcy należący do jednej grupy kapitałowej stanowią jedno źródło oraz czy grupa spółek będzie w związku z tym musiała dostosować stawki płac między spółkami należącymi do grupy.
Orzeczenie TSUE wpasowuje się w szerszą dyskusję dotyczącą wymogu przejrzystości warunków wynagradzania i równego traktowania pracowników.
